Na enkele weken van klussen en winkelen bij de Ikea en andere winkels, is onze nieuwe woonkamer zo goed als af. Pip zal blij zijn want tijdens het klussen liet ze ons wel weten dat ze ook aandacht wilde:
Vorige week was ik jarig en toen zijn we lekker naar de duinen en bossen van Bergen gereden om daar te wandelen. Het was heerlijk weer en Pip genoot van alle geuren in het druk bezochte bos.
Na de wandeling moesten we eventjes wat kleine boodschappen doen en ik wachtte met Pip in de auto. Dan wacht Pip in haar bench maar ze mocht er van mij even uit om eens even de auto te ontdekken van binnen:
En Pip is gewoon nog steeds mega nieuwesgierig en zoekt vaak het raamkozijn op om naar buiten te kijken:
En met de katten gaat het ook steeds beter. Ukkie komt nu eigenlijk altijd wel beneden bij ons zitten maar vindt Pip nog steeds en vreemd beest, die vooral op afstand moet blijven. Pip stalkt Miep, ze wil dolgraag Miep der bekkie likken, dat is een uiting van respect, maarja, dat snapt Miep niet en die vindt een stalkende Pip soms vervelend. En Poema, ja, Poema laat Pip der gang gaan, alleen Pip wil af en toe net zoveel contact met Poema alsdat ze met Miep heeft, maar Poema wil dat niet. Poema tolereert Pip maar daar is dan alles mee gezegd.
Maar van de week lag Pip bij mijn benen en kwam Miep op mijn schoot liggen. Poema wilde er zowaar helemaal bij
Druk, druk, druk, druk. Niet Pip hoor, maar wij. We zijn druk bezig met het oppimpen van onze woonkamer. Er zijn inmiddels muren geschilderd in antraciet en witte kleuren, er zijn meubels verkocht en er zijn natuurlijk meubels gekocht. En ja, dat houdt in dat er minder tijd voor Pip is. Althans, dat houdt in dat Pip niet meer steeds onze aandacht kan opeisen en dat is wennen voor haar. Normaal kan ze altijd tegen de benen van één van ons liggen, of op schoot en dat ging dus even niet zo vaak als Pip zou willen. Gelukkig vermaakt ze zich zelf prima met knaagsticks, daar kan ze uren op knagen.
Tijdens het klussen ligt Pip weleens in de bench, anders loopt ze door de verf of over de in elkaar te zetten Ikea meubels. Gelukkig is de bench voor haar een heerlijke plek, ze ziet het niet als straf gelukkig.
Of Pip kan uit het raam turen, kijken wie of wat er voorbij loopt; kinderen van en naar school, ouders, postbodes, honden en katten. Bij die laatste categorie blaft Pip, als Miep voorbij loopt kwispelt ze.
En tussen het klussen door wandelen we lekker op het veld met Pip, er is altijd wel een hond die ze kent en waarmee ze even lekker kan ravotten. We zijn zo blij met dit grote veld op 2 minuten lopen van ons huis! Hier nog enkele foto's van het veld en daarna ga ik weer verder met klussen ;-)
Wandelen op het voor Pip inmiddels bekende veld is leuk, maar om met Pip ergens anders heen te gaan is nóg leuker. Want dan is ze op onbekend terrein en dan is ze toch weer anders. De laatste weken merken we dat ze minder bang is en meer zelf onderneemt en zelf nieuwe dingen ontdekt.
We zijn een nachtje weggeweest in Naarden, we hadden nog een hotelbon en tegen betaling mocht Pip ook mee. Het was héél gezellig en leuk om eens in een andere omgeving te zijn met Pip. Jammer was dat Pip niet durfde te plassen in een andere omgeving. Waar ze hier thuis binnen 5 minuutjes plast, deed ze er in Naarden wel een uur over. En dat is s'avonds laat niet zo leuk natuurlijk. Inmiddels leren we Pip om eens op een vreemde uitlaatroute te plassen en dat gaat nu al beter. Pip plaste namelijk altijd op hetzelfde grasveldje en daarom deed ze het liever niet op een voor haar vreemde plek.
We zijn in het drukke Naarden Vesting geweest, waar Cassie een ijsje haalde en Pip moest wachten en in die drukte was dat erg moeilijk, maar het lukte haar aardig. Pip heeft op de Vesting gelopen en in een prachtig natuurgebied bij Almere gewandeld, alwaar ze ineens een aanval van grootheidswaanzin kreeg, waar ze een tak van 4 meter mee wilde sleuren.
Het was een leuk uitje, we hebben kunnen testen hoe het was om met Pip ergens anders te logeren en zijn trots op haar dat ze niet heeft geblaft in onze hotelkamer en zelfs heeft uitgeslapen tot 09:30 uur.
Verder wandelen we nog steeds veel. Als ik alleen met Pip ben, pak ik de auto en rij met haar naar de bossen en duinen van Bergen aan Zee. Of we gaan wandelen bij het Geestmerambacht.
En Pip jaagt:
We verwachten dat ze één dezer dagen een muisje vangt. Ze doet in ieder geval erg haar best.
Pip slaapt ook veel, alleen, of samen met de katten en het liefste tegen één van ons aan.
En Miep? Miep heeft nooit geslapen in de mandjes, dozen, hangmatten en dekentjes die wij haar in haar 13 levensjaren hebben gegeven, maar in de mand van Pip slaapt ze graag:
