Even bijkletsen...

Het is alweer een tijd geleden dat ik voor het laatst een update heb gepost. Inmiddels is Pip loops geworden. Deze week, ze is nu 4 dagen aan het bloeden. De week ervoor had ze weinig eetlust en was ze erg lui, sliep veel. Dat is deze week niet meer zo, ze is weer de oude Pip en houdt zichzelf heel goed schoon. We hebben een broekje voor haar gekocht maar die snijdt in haar liezen, dus die doen we maar niet om. Verder zijn we de afgelopen weken lekker aan de wandel geweest met Pip. Hieronder wat foto's:

R.I.P. Miep.

We hebben een vreselijke week achter de rug. Dinsdag is Miep, onze poes, ziek geworden. Ze kreeg epileptische aanvallen en ondanks medicatie werden de aanvallen alleen maar erger en kwamen steeds sneller achter elkaar. Na een afschuwelijke nacht waarin Miep vanaf 20:30 uur in de avond wel 9 aanvallen heeft gehad, hebben we haar donderdagochtend laten inslapen. Het gemis is groot, Miep was onze allerliefste poes, we hebben er nu nog 2, maar die gaan hun eigen gang. Met Miep konden we echt communiceren, het was een groot knuffelbeest en ze was de slimste van alle poezen, de jager van de 3 en bracht regelmatig vogeltjes en muizen voor ons mee. We zijn op 1 zondag wel 3 keer naar de vogelopvang gefietst met wéér een gewond winterkoninkje dat Miep dus ergens uit een nest had gevist. Kwamen we terug van de vogelopvang, 10 euro donatie armer en dan lag er wéér eentje op de deurmat. Miep zat er vol trots naast en miauwde vrolijk. Ukkie was Miep's grootste vriendin, ze sliepen bijna altijd samen en speelden veel. Poema, de zus van Miep is niet sociaal, haalde vaak uit naar Miep en Miep spaarde 10 klappen op en leerde Poema daarna een lesje; Poema moest dan weer even weten wie het sterkste was. En ja, Miep was de eerste poes die Pip vertrouwde, waaraan Pip gewoon mocht snuffelen en Pip mocht gewoon zachtjes in Miep's snorharen happen, want die vond Pip maar bijster interessant. Miep en Pip sliepen zelfs samen. Pip beschermde Miep ook, als Miep miauwde was Pip er al. Miep heeft wat aanvallen gehad in het bijzijn van Pip, Pip raakte dan helemaal in paniek en één van ons is dan met Pip de tuin in gegaan. Pip voelde ontzettend goed aan dat er iets met Miep was, zeker de laatste avond dat Miep er was, zorgde Pip voor haar: ze kwam naast Miep liggen, naast Miep zitten op de grond, snuffelde rustiger aan haar en likte haar hoofd. Toen we Miep weg hadden gebracht om in te laten slapen, hebben we bij thuiskomst de lege transportbox in de woonkamer laten staan, zodat de beestjes konden snuffelen en Pip heeft Miep meerdere malen gezocht in de box. Ik heb inmiddels het idee dat ze Miep niet meer mist, maar ik ben bang dat wanneer we haar naam in huis roepen, Pip gaat zoeken. Ook voelt Pip ons verdriet heel goed aan. Donderdagavond was ik alle spullen van Miep aan het opruimen, waarop ze haar laatste aanvallen had gehad en dus vies waren en ik barstte in tranen uit. Ik ben in een stoel gaan zitten en Pip kwam bovenop mij liggen en likte mijn tranen weg, zoiets bijzonders! Het heeft tijd nodig maar we weten dat we er goed aan hebben gedaan, zijn ervan overtuigd dat Miep een tumor in haar hoofd had waardoor ze zo ziek is geworden en herinneren Miep als een ontzettende lieve, slimme en uiterst sociale poes. Rust zacht Miep.